بتن آب بند

یکی از مواردی که در مورد سازه‌های بتنی بالاخص مواردی که در مجاورت دائم یا غیر دائم با آب و مواد شیمیایی می‌باشند حائز اهمیت است، عملکرد مسدود کنندگی در برابر تراوش و نفود آب حاوی مواد شیمیایی است. برای این منظور می‌بایست بتنی ساخته شود که اصطلاحا آب بند مکمل یا watertight باشد. از نظر محدود کردن آسیب دیدگی بتن، بهتر است از اصطلاح بتن غیر قابل نفوذ استفاده شود زیرا امکان آب بندی صد درصد در مخلوط نامتجانسی مانند بتن دشوار است. هنگامی بتن آب بند است که تهویه مناسب و دمای کافی برای ادامه تبخیر آب نفوذ یافته در سطح بیرونی در سازه های مخزنی و سطح دور از آب در سازه های آبی وجود داشته باشدو قطرات تعریق بر روی سطح دور از آب در محل موجود نباشد.

کاربرد ملات آب ‌بند:

  • استفاده در زیرسازی و کفسازی مکان ‌های پر رفت و آمد مانند معابر و پارکینگ ها
  • استفاده در فضاهایی که مدت زمان زیادی در معرض آب قرار دارند
  • استفاده برای ساخت استخر و بدنه مخزن های آب
  • مناسب برای ترمیم‌ ها و ترک ‌خوردگی سازه‌ ها
  • یکنواخت نمودن سطوح
  • پرکردن حفره‌ ها و ناهمواری‌ های موجود در بتن
  • استفاده در سازه‌ های آبی
  • استفاده در ترمیم سازه ‌های قدیمی و افزایش مقاومت آن‌ ها در برابر خوردگی و نفوذ آب

 

آب بندی سازه های بتنی را می توان به دو صورت انجام داد:

حالت اول: آب بندی ساختار بتن (حین ساخت و اجرای بتن)

این روش با استفاده از مواد افزودنی مناسب و اصلاح طرح اختلاط بتن مصرفی و قرار دادن واتراستاپ در درزهای اجرایی یا انبساطی و رعایت اصول مهم اجرایی انجام می‌پذیرد. خاطر نشان می شود آب بندی در این مرحله اقتصادی ترین و بهترین روش به حساب آمده و ماده افزودنی مناسب برای استفاده در این مرحله:

  1. با داشتن خاصیت روان کنندگی سبب کاهش نسبت آب به مواد سیمانی و افزایش سهولت متراکم سازی بتن می‌شود که این مورد خود باعث کاهش حجم لوله های مویینه، افزایش چگالی، تراکم بتن و در نتیجه کاهش نفوذپذیری  می‌شود.
  2. این افزودنی با لغزنده نمودن سطوح داخلی لوله های مویینه درون بتن بواسطه از میان بردن نفوذ آب از طریق خاصیت تراوایی، نفوذ پذیری بتن را کاهش و موجب آب بندی می گردد.
  3. افزودنی مناسب می بایست از نفوذ سولفات ها و املاح خورنده در بتن جلوگیری کرده و یون کلر فعال موجود در آن را غیرفعال کند که دارای مواد پوزولانی می باشد و هیدروکسید کلسیم را به سیلیکات کلسیم نامحلول تبدیل می نماید.
  4. ایجاد حباب های ریز هوا کوچکتر از 300 میلیمترو در نتیجه قطعه کردن لوله های مویینه در راستای آب بندی .
  5. بدلیل عملکرد چند کاره باعث افزایش مقاومت و دوام بتن می‌شود که کاهش نفوذپذیری را در پی دارد. این سیستم جامع را در مجموع آب کیپ یا ناتراوا می نامند.
  6. بهبود خواص پمپ پذیری بدلیل خاصیت روان کنندگی آن از دیگر مزایای استفاده از این نوع افزودنی ها می باشد. نتیجه آنکه برای آب بندی بتن در حین ساخت 2 کار اساسی را می بایست انجام داد:
  • آب بند نمودن ساختار جسم بتن.
  • آب بند نمودن سازه بتنی (شامل درزهای اجرایی و انبساطی).

اصلاح ساختار بتن:

  1. اصلاح منحنی دانه بندی و کنترل میزان ذرات ریزدانه به این معنی که میزان سیمان، مواد افزودنی پودر (میکروسیلیکا) نرم دانه مصالح سنگی (عبور از الک #100) جمعا در هر متر مکعب حداقل 400 کیلوگرم باشد.
  2. کاهش نسبت آب به سیمان.
  3. افزایش نرخ هیدراتاسیون سیمان.
  4. دقت در مراحل اجرا (جلوگیری از ایجاد درزهای اجرایی و کرموشدن بتن).

کیفیت بتن آب کیپ را می بایست در زمان اختلاط مناسب مورد بررسی قرار داد. لایه نهایی بتن به منظور نا تراوا بودن بسیار حائز اهمیت است که بطور کامل هیدراته شده و متخلخل باقی نماند و تحت شرایط نرمال عمل آوری شود. بخاطر قطعه شدن لوله های مویینه توسط حباب های هوا، اماکن عبور و انتقال رطوبت و آب بسیار کم است و بتن نانروا بوجود می آید. در این مرحله افزودنی های آب بند کننده می بایست دارای خواص زیر باشند:

  • دارای خاصیت کاهش دهندگی آب و نفوذ پذیری در برابر هیدرواستاتیکی پایین.
  • خاصیت دفع کنندگی آب یا آب گریز/ دور کننده آب.
  • ضد آب بودن و جذب آب نداشتن.
  • سیستم مکمل که شامل تمام مراحل می باشد و بتن ناتراوا بوجود می آید.

 

سازه آب بند نیز باید دارای شرایط زیر باشد:

  1. درزهای اجرائی حد الامکان حذف شوند و در شرایطی که وجودشان اجتناب ناپذیر باشد می بایست از واتر استاپ های (پی.وی.سی)  نوع تخت استفاده نمود.
  2. برای درزهای اجرایی محل اتصال کف به دیواره در داخل پاشنه واتر استاپ های (پی.وی.سی)  نوع تخت استفاده شده و توسط گیره کار گذارده شود.
  3. برای درزهای انبساطی ازواتراستاپ (پی.وی.سی) حفره دار که قابلیت انعطاف پذیری تقریبا بالای %275ASTM  را دارا باشد استفاده نمود.

حالت دوم: آب بندی ثانویه (پس از بتن ریزی)

اساس این روش استفاده از آب بندی غشایی می باشد. در این روش ملات امولسیون پلیمری در چند لایه به ضخامت 1 تا 5 سانتیمتر با رعایت نکات فنی روی دیوارها اجرا می شود.

این ملات دارای طرح اختلاط مخصوصی بوده و تشکیل فیلم پلیمری درون آن و واکنش های پوزولانی ناشی از SiO² میکروسیلیکای موجود در این مواد باعث ایجاد یک پرده انعطاف پذیر و مقاوم آب بند بصورت پوششی بر روی سطح بتنی می گردد.

از سوی دیگر با اتخاذ تدابیری خاص محل اتصال کف به دیوار که یکی از حساس ترین نقاط از لحاظ آب بندی می باشد ایزوله گردیده و لایه کف و دیواره کاملا یکپارچه می گردد. برای آب بندی بتن کف نیز از نوعی بتن آب بند استفاده می شود.

در این روش نیاز به آماده ساز زیر کار می باشد. همچنین، باید تمام قسمت های کرمو شده تا رسیدن به یک بتن سالم و دست نخورده کاملا کنده شود. و کلیه ترک ها و درزهای اجرایی از قبیل محل‌های قطع بتن ریزی بصورت V تا رسیدن به یک بتن سالم و محکم حداقل با عمق و عرض پنج سانتی متر شکافته شود.

قبل از اجرای لایه بندی ضمن شستشوی کامل سطوح از گرد و غبار و چربی احتمالی موجود، تمام ذرات سست و لق از سطح بتن باید جدا شوند. همچنین لازم به ذکر است که در این روش جهت چسبندگی بهتر لایه آب بند به سطح زیر کار استفاده از چسب رابط پلیمری برپایه سیمانی الزامی است.

نظرات کاربران
5 ستاره
1
4 ستاره
0
3 ستاره
0
2 ستاره
0
1 ستاره
0
5
از 5
1
بازخورد
همچنین ببینید
معرفی بتن مگر - نحوه اجرا - کاربردها و مزایای آن

معرفی بتن اکسپوز - انواع - نحوه اجرا - معایب و مزایا

فوم بتن

بتن سبک

بتن پیش ساخته

بتن اسفنجی

در صورتی که نیاز به دریافت بتن در هر کجای ایران دارید می توانید با پر نمودن فرم استعلام قیمت و یا ثبت سفارش، بتن خود را تهیه نمایید و یا با پر نمودن فرم مشاوره منتظر تماس کارشناسان بتن ریز باشید.